Zincirden kurtulmuşum
Elimde miras pas izi
Yok saydığım kadar özgürüm
Toprağa dokunuyorum,
Süresi toprağın insafına...
Güneşe kavuşmuşum
Var mı ötesi...
Biter sandığım hasret,
Tazelenmesi bitmesinden ibaret
Geçen vakit, gurbeti yuva belletir.
Koparma çiçeği,
Kanar.
Ellerin,
Anası değildir...
Arıyorum
Kavuştu mührü kimdedir?
Bende hala hasret var
Ve anladım kalıcı bi hasardır hasret
Anladım;
Yaşadığımiz her mutluluk anı
Yarina hasretin mirası...
Kayıt Tarihi : 22.2.2024 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!