Mutluluk Üzerine Şiiri - Ahmet Kurt 3

Gece yarısı, dört civarı...
Kıvrım kıvrım kıvranan bir gönül...
Bütün umutları ve umutsuzlukları sırtlamış.
Uyuyamamış, bir kağıt almış eline, bir de kalem.
Önce dünyayı tanımak için çabalamış,
sonra insanları...
İkisi de merkezde bir durakta.
Sonuç: İkisini de anlayamamış.
Çünkü dünya döndükçe insanlar da dönmeye başlıyor.
Sevdikçe, sevildikçe bir başka oluyorlar.
Ya çok vurdumduymaz ya da çok kaba.
Devir böyle...
Onlara da pay biçmek lazım aslında.
Bir mutlu olma çabasıdır gidiyor.
Sevgiyi, saygıyı ve anlayışı parada görmeye başlıyorlar.
Mutluluk kaynağını bir nesnede arıyorlar yani.
İşin aslının bu olduğunu sanıyorlar, ama...
Bilinmelidir ki gerçek mutluluk, iki gönlün birlikteliği ile doğar.
Mutlu olanlar kuru ekmek, soğan yese bile; onlar için kuru ekmek, soğan baldır bal.
Mutluluğu bir nesnede görenler içinse; her yer dardır dar.