Geceler benim sabahlarımdır
Uykumdan çalınmış
Sessizlik arkadaşımdır
Bırakmaz yakamı
Düşmanımdır insanlar
Derin yaralı
Kim bilir kim öldü bu gece
Dayanamayıp
Kim bilir kimi öldüreceğim sabahları
İçimdeki kin dinmiyor
Dizginlemiyorum artık bıraktım
Nefretim ele geçirmiş vücudumu,
Umursamadım.
Mutluluk uğramayalı kaç yıl oldu?
Tek katlı evimde bekler oldum.
Bir gün gelecek zamanı
Belki de bugündür.
Kaldıramayıp katilim olacağım.
Akarken kanlar bedenimden,
Mutluluk uğrayacak işte.
Benim en mutlu günüm bugündür belki de...
Kayıt Tarihi : 11.6.2015 16:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!