Mutluluk Türküleri Şiiri - Cihat Şahin

Türküleri çok sever, bir kısım türkün er’i,
Dillerdeki terennüm; mutluluk türküleri.
Şayet huzur olsaydı, türkülerin içinde,
Ağlarmıydı elde saz, şu mutsuz çoktan beri?

Saadet dağıtmıyor, yıllardır şu şarkılar,
Arıyor feryat, figan hem garplı hem şarklılar,
Ezgiler, düzgülerle gelir mi kalbe huzur?
Sazların tıngırtısı, vermiyor mutsuza kar!

Aç ruha ne verecek, boş laflar, loş yaveler?
Çok lafa karın toksa, türkücü ne geveler?
Manada ab-ı hayat, kalplere odur gıda,
Hoşlanır yalelliden, sadece bil develer!

Eziyor duyguları, ezginin düzgüleri,
Dumura uğratıyor, müstait sezgileri.
Azalmaz hiç kimsenin, şarkıyla gam, kederi,
Değişmez kaderleri, silinmez yazgıları!

Manevi hasselerin gıdası, manevidir,
İnsanın gönül evi, Samedin makesidir!
İtminan-ı kalp ancak, mümkün zikr-i Hak ile
Nazargah-ı mevlaysa, insanın can evidir!

Huzur yalnız İslam da başka yerde arama!
Sakın şaşıp yanılıp minnet etme harama!
Dünya dar-ül hizmettir, ücret yeri değildir,
Hakka sarıl huzur bul, zinhar dinden ırama!

Cihat ŞAHİN
26.08.2009-İZMİR