Çıkardı bir cebinden
Biriktirdiği uykusuzluklarını
Diğerinden yalnızlığını
Dayadı titreyen soğuk otobüs camına
Yıldızlar bulaştı gözlerine
Uzak uzak uyudu kendinden
Ki yaklaşınca cepleri doluyordu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta