Mutluluk Sorgulamaları -1) Şiiri - Dinme ...

Hepimiz yaşadık onunla sıcak bir düşte,
Küçücük, kısacık bir dokunuşta gülüşte.
Kiraz, badem, kayısı çiçekleriyle bezeli,
Evveli bakıp göremediğin ebemkuşağı renkli.
Turkuaz deniz, berrak gökyüzü masmavi.
Öyle muhteşem bir tablo çıkarki karşına şaşırırsın.
Tatmadığın zevkler, yaşamadığın duygular,
Güzelliklerin kapılarını açan anahtar mıdır mutluluk?
diye düşünürsün...
Kurdu, kuşu, karıncayı, böceği, kelebeği de sevebilmeli.
Yazın bir kenara şu darbımeseli;
' Mutlu olmayı bekleme, mutlu olmayı bilmiyorsan.'

Vakit kemale erdiğinde bu alemden göçerken,
Tanışacaksın geçmişte karşılaşmadığın mutlulukla,
Geç kalmışta olsan, mutlaka.
' İşte mutluluk budur.' derdik.
Hiç bilenimiz oldu mu, ne zaman gelir?
Kimlere konuk olur?
Ne kadar kalır, ne zaman gider?
Hz. İsa'yı çarmıha çakan çivilerle çaktık adını,
Çıkaramıyoruz aklımızdan.
Düğün arabalarının plakalarına yazdık.
' Mutluyuz! '
Varoluşun yazgısına başkaldırışın ruhsal tatmini mi?
Ruhu besleyen, görünmez, elsiz, ayaksız nesne mi?
Mutluluk alınıp, satılan ya da yalnızca bir yorum mu?
Mutlu olalım, mutlu yaşayalım?
Ama nasıl?
Bir bilene mi soralım?
Sahi...
Bir bilen var mı?

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2008. 06. 11 /