Mutluluk sevmek midir, yoksa sevilmek mi?
Yoksa hem sevmek, hem de sevilmek mi?
Her insan kendi kendini sever, kendince sevilir herkesten daha çok.
Mutlu insan ölür, mutlu davranış unutulur ama ölmez mutluluk,
Baki kalandır o, ölümlerde bile uyanık
Mutlu değilse o zaman her insan,
Mutluluk ne sevmektir ne de sevilmek.
Görünmez buğdayda iş ve emek
Görünür mü ya tasasız başa, acıyla katıksız aşa
Varoluşu olmayan, varlığı söylenen mutluluk
Olmazsa sonsuz, sonsuzca bölünen sonlu
Mutluluk bölünmüş sonsuzdur sonsuza, ya da sonludur bölümüş sonluya
Oysa seni sende öldüren, kendisiyle yaşatmış
Oyleyse Tanrı'dır mutluluk, bulmayı, bilmeyi, susmayı gerektiren.
Kayıt Tarihi : 9.3.2004 01:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!