Mutluluk Serüveni Şiiri - Hasan Aydın

Dünümü feda ettim bugünümün uğruna
Şimdi yarınlarımın ufkundasın saadet
Her gün seni müjdeler, her an sana delalet
İşte avucumdasın, yakaladım nihayet
Dediğim anda sanki uçup giden bir turna
Ve ikbal serhaddinde parıldayan işaret
Attığım her adımda yaklaştım sanıyorum
Yarındasın zannıyla her gün aldanıyorum

Sahi bu takip bir gün nihayet bulacak mı?
Ey saadet seninle bir günüm olacak mı?

Uğruna birer birer bugün oldu yarınlar
Mazide hayal iken ah gün oldu yarınlar
Peki, hani içinde varsaydığım saadet?
Neden kavuşma anı doğar başka yarınlar?

Çileli yolculukta ümidim hayat bağım
Zamanın vefasından emin değilim fakat
Bir ecel sillesiyle biterse ömür çağım
Ümit, yarın hep yalan; ölüm asıl hakikat
Oluverip çıkacak
Yorgun, muhteris nefsi bir çukura yıkacak

Ah saadet nesin ki teminatın, vefan yok
Bir ahu, dilber gibi işvenle oyalıyor
Sürekli kaçıyorsun
Önce yanı başımda gül gibi açıyorsun
Beni sana bağlayan bir koku saçıyorsun
Sonra her bir adımda arayı açıyorsun
Vardığım her noktada senden bir iz bulurum
Bir an öteden gelen rayihanı solurum
Ve müjde addederim bunu vuslat adına
Lâkin her defasında melül, meyus olurum

Ey nefsim haddini bil; sen, âciz bir fanisin
Bugününü, yarına kurban eden canisin
Bugün edip kıydığın, dün yarın değil miydi?
Ona kavuşmak derdin, şiarın değil miydi?
Hayır inan sonu yok, varsa ölümdür bunun
Gel kıyma bugününe, mahvetme hayatını
Zaman silsilesinde saadet ancak efsun,
Seraptır başka değil! Şu fani seyahatını
Bölüp de heba etme
Birini ehven tutup, birini feda etme!

İnsan için tek gerçek yaşıyor olduğu an
Mazi ölüp gitmiştir, istikbal belki yalan
Saadet, dünya süsü, hayat bağıdır ama
Söyle ey tarih, onu, var mı dünyada bulan?

29.06.1992 Yakacık

Gençlik dönemindeki karalamalardan...
NOSTALJİ - II