Mutluluk Renkleri Şiiri - Kubilay Demirkaya

Mutluluk renklerin karışımından oluşan bir gerçektir. Bazı durumlara göre bu renkler farklılık göstermektedir. Bu yüzden mutluluğun siyaseti olamaz, yargılanamaz.
Olmamalı.
Mutluluk sevmektir, sevebilmektir, sevilmektir.
Nedensiz ve art niyetsiz sevmek mutluluğun anatomisidir. Bu mutluluk insana bahşedilen en büyük servettir.
İnsan ilk önce karşılıksız ve çıkarsız sevginin ne demek olduğunu bilmelidir.
Bazen mutluluk birine duyulan sonsuz bir aşk, bazen sevdiklerin bir gün hayatından gitmeden kıymetini bilmektir.
Mutluluk bazen ağlamaktır, göz yaşı dökmektir.
Mutluluk, bazen hayatın bütün olumsuz akışına karşı gülümsemektir.
Yaşamaya ve yaşama gülümsemektir.
Bir insanın güneşe benzeyen gülümsemesi yüzündeki kışa benzeyen soğuğu kovmasıdır mutluluk..
Yaşamak deriz.
Adı var ama yaptığı icraat nerede?
Yaşamaya başladığımız an mutluluğun ne demek olduğunuda anlarız.
Sorgulamadan yaşamayı bildiğimiz anda;
geçmişte,
şimdiki zamanda,
geleceğimizde mutluluk musikisini bize dinletmeye mecburdur...
Mutlu olmak için hayatta mücadele etmek bir amaçtır.
Umutların başlangıcı mutluluk kapısından geçer. Bu kapı umut dünyasında yaşayanların yaşam kaynağıdır. Yaşamın içinde İnsan mutlu olmak için hep acele eder. Sevmenin, sevilmenin kimseye zararı olmadığı gibi mutluluğa koşar adım gitmek sevginin okşamak istediği duygu çatısıdır.
Aleksandra Dumas ünlü "Monte Kristo Kontu" adlı romanında şöyle der: "Mutluluk, kapısında ejderhaların beklediği masallardaki saraylar gibidir. Bu sarayları ele geçirmek için mücadele etmek gerekir."
Ufacık bir gülümseme mutluluğun ana kaynağıdır. İnsan kalbi hayatı boyunca mutluluğun peşinden koşar.
Belki bulamaz, belki de bulabilir.
Seven bir insanın bir gülümsemesi mutluluğu sevdiği insana aktarmasıdır.
Mutluluk paylaşmaktır.
Bir mevsimin güzellikleriyle bütünleşmektir mutluluk. Kurumuş sonbahar yapraklarına basarken çıkan hışırtıyı duyabilmektir mutluluk.
Sevdiğin şarkıya eşlik etmektir mutluluk...
Bazen bir karıncanın gözlerine bakıp onunla muhabbet etmektir mutluluk.
Bazen de bir uç-uç böceğinden müjdeler beklemektir mutluluk.
Bir çocuğun gülümsemesiyle bir kuşun kanat çırpıp sana yaklaşması arasında bir fark yoktur.
Arandaki muhabbetin en güzele erişmesi için çocuğun gözlerine bakıp, kuşlarında açılan kanatlarına gül takmaktır mutluluk.
Kuşların sessiz söylediği şarkıyı sekiz oktandan dinlemektir mutluluk.
Bazen benim mutlu olduğum gibi bağıra çağıra şarkı söylemektir mutluluk.
Mutluluk yanımızda-yöremizde, duygumuzda gönlümüz de ve her kulvarda bize doğru koşan kıvılcım, bir sadakadır.
İnsanoğlu mutlu olabilmek için hep bir arayış içinde olmalıdır.
Mutluluğa ulaşmak için sahip olduklarının kıymetini bilmelidir.
Mutlu olabilmek için istediklerinin hayalini kurar ve bu hedeflere ulaşmak, mutlu olmanın güç kaynağıdır.
Mutluluk insana yakışan ve tüm benliğine nüfus eden bir atmosfer nefesidir.
Çünkü mutluluğun siyasetini ve yargısını yapmak demek, mutsuzluğa açılan kapıların bizi bir hiç olmakla beraber tehlikeli, sevimsiz bir ruh hâline benzetir ki, içinden çıkılmaz hengameler ordusuna eşlik ederiz.
Kısaca,
İnsan gibi düşünmeli, insan gibi davranmaktadır mutluluk...