Mutluluk Oyunu Şiiri - Hikmet Elp

Kadifem
Kırçiçeğim
Yüzündeki gülücükler
Parlayan gözlerin kadar duru
Issız bir dağ köyünde
Alemden habersiz,alemse senden...

Varlığı bilmezken yokluğu öğrendin
Ayakkabı,derken elbise,
Nihayetinde kalem defter yokluğu
Bunlarla birlikte fakirliği tanıdın
Arkasından zenginliği
Ayağında süreceğin bir çift ayakkabı,
Yamalı bir çift çorap
Bir parça peynir,yanında ekmek
Zenginlik demek

Ve sen bilmeden üzülmeyi,
Mutluluk oyunları oynadın
Kır gezmelerine çıktın,
Yaban fındığı topladın
Taç nedir bilmeden saçlarına,
Yaban güllerinden taçlar yaptın
Güz arkası kış gelince
Yağarken kar ince ince
Kapandın eve,mutluluğu yine buldun,
Sobaya yakın durunca
Kırık cam yerine gerilmiş naylon,
Doyumluk seyredemedin
Bir sana bir bana misali
Hazin hazin yağan karı

Yinede mutlusun...
Oda sıcak,çorba sıcak
Ananın salkım saçak yüreğinde
Sevgisi var kucak kucak
Yüzündeki gülücükler
O tanıdık tebessüm
Sen hala bilmeden üzülmeyi,
Mutluluk oyunları oynuyorsun