Nasıl bir sevgi ki geçmişindeki her anı beynimde
Nefes alıp verişi,onu mutlu ediyor,daima yattığı yerde
Belki üzülseler bile birbirlerine gülüyorlar durdukları nerde
Mutluluk oynu oynarlar, habersizler her ikiside birbirlerine
Biri konuşamıyor,sadece bakışlarıyla yetinmek zorunda
Diğeride onu anlamak için çırpınıyor yırtınıyor düşüncelerini
Bilmek için,lakin işte çok zor oluyor aynı zamanda anlaşmalarıda
Bunlar bundan sonra ayrılıp tarih oluyor,bilmiyorlar geçmişini
08.02.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 8.2.2008 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara tıpın son mazideki izleri
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!