Mutluluk Oldu Bulunduğum Yerin İsmi

Uçtu yüreğim bugün seni gördüğüm güne
Senin varlığından habersiz oturuyordum bir köşede
İçimde buruk bir acı vardı
Yüzümdeyse bu durumlara özel hazırladığım,
Mutluluk maskem.
Nasılda zor gelmişti o gün evden çıkmak bana
Hiç keyfim yoktu
Evde oturup saatlerce ağlamak istiyordum.
Canım yanıyordu.
Uzaklarda olan, hiç oluru olmayan bir sevdanın,
Sularında yüzüyordum.
Ama o kadar boğuldum ki o su da,
Ve o kadar uğraştım ki boğulmamak için.
Her çırpınışımda bir kez daha yutkundum.
Geriye artık ne o sevda ne de ona gideceğini hayal ettiğim
Sevdanın suları yoktu.
Bu gerçeği kabullenmek zorunda olmaktı canımı acıtan
Zora ki atmıştım kendimi evden dışarı.
Senin geleceğinden bihaber oturuyordum,
Düşler sokağının köşe başında.
Ya tekrar acılarıma dönüp,
Eve gider gitmez maskemi çıkarıp,
Gücümün yettiğince ağlayacaktım.
Ya da bir mucize olacaktı.
İnanırdım ben mucizelere,
Kolum kanadım kırık duramazdım.
Ve bilirdim derdi veren dermanını da gönderebileceğini.
Oyunlar oynandı sen gelene kadar.
Oyunun adı “tabu” idi.
Bense anlatılanları duyar gibi yapıp,
Dinlemiyordum bile hiç birini.
Tahminlerde bulunuyordum gelişi güzel.
Tam yeter artık gitmeliyim demek istediğim anda,
Girdin içeri …
Geleceğinden habersiz oyunlar oynuyordum halbuki
Kendi dünyamda.
Ama sen geldin…
Dahil oldun oyuna sanki hep varmış gibi.
Çektin oyun kartını “hasret”i anlattın.
Bense sadece dinledim.
Ne kadarda yakındı o sözcük bana
En az senin bana yakın olduğun kadar.
Döndüm evime sonra
Çıkartmak istedim adının mutluluk maskesi olan maskemi
Ama olmadı,yapamadım,çıkartamadım.
Maske değildi artık mutluluk,
Bendeydi gülücüklerim yüzümde yapışıp kaldı.
Çıkaramayacağım şekilde.
Ve işte düşler sokağının köşe başında
Acıya dönmek için bekleyen kız,
Bu sefer geri dönmedi.
Yüreğimdeki küçük kızı dinledim bu sefer,
Ucu görülmeyen o köşeyi döndüm
Belki uçurum vardı,belki de kör kuyular…
Ama öyle olmadı işte.
Bulunduğum yerin adı değişti.
Mutluluk oldu bulunduğum yerin ismi
Buna sebep sen oldun.
Mutluluğum oldun

23.07.2008 14:26

CNN