Mutluluk Nedir -3 Şiiri - Haydar Okur

Aşkın yolu yordamı olur mu?
Ecelin dışında ona sınır konulabilir mi...? Bu konuda çeşitli yorumlar yapılabilir,bezeklendirilmiş bir takım çerçeveler içinde tanımlanabilir...Ama, gerçek aşk buralara sığmaz, sığdırılamaz.
Aşk BİR TEK'e, bir objeye çok yönlü ve derinlikli bir yönelişin esrikliğidir. Başına buyruk duygusal bir özgürlüktür. Bu nedenle apansız, başına buyruk öpmeleri severim. Aşkın en tatlı, en sıcak ve en unutulmaz süprızi budur bence... Tenin ericidir bu...
Bir de, salkımsöğüt gölgenin buluşmaları gizleyen dallarını severim... Ya da çiçek bahçelerinin binbir rengini duygulara ve düşlere yükleyişini... Sevgilinin yanaklarından balkıyan pembeliği severim.
Mertliği, açık yürekliliği kişide...Sevda da, sevinçte ve bunlara dönük umutlarda direnmeyi... Düşse de eğilmeyen, başı dik, onurlu ve erdemli duruşları... Bir de içimi ığlım ığlım eriten bakışını sevgilinin...
İnce hüneri aşılamaz sanılan yollarda, şefkati, merhameti, çaresizlere dostça ışımayı severim... Ola ki dost çağrısı olsun.
Sevgilinin düşlerine dalıp gitmeyi... Dahası bütün güzellikleri sevgiliye hasretmeyi severim.
İki yüreğin vuruşu arasındaki zaman az değildir.Yüreğin yüreğe gürz gibi vuruşunu... Kelebek kanatlarınca narin ellerini sevgilinin... Sonra, bir şiirin derinliklerinde yatan güneşli mavi düşler hiç sevilmez mi?
Civcivlerin yumuşacık burunlarıyla oynamayı...Küçücük tayların titrek koşulu oynayışlarını... Canlı-cansız bütün alemi yaratmada Yüceler Yücesi'nin özlere mayaladığı nuru ve sevgisi adına butün bunları kim sevmez ki?
Hiç sevilmezmi sevgilinin sevinçten kanatlanması...Ve üzüm salkımları üzerinde gezinen uç uç ya da uğur böceği hiç sevilmez mi? Minicik bir bebeğin ilk gülücüğü, kendince konuşması... hiç sevilmez mi? Kim sevmez ki bunları...?
Yaşam serüveni içinde hiç farkında olmadan yaşadığımız mutluluklar.... Hepsini bir araya toplayınız: işte sizlere mutsuzluklarımızdan daha çok yaşadığımız, kocaman bir mutluluklar serüveni...