Mutluluk Kuşu Şiiri - Meram Yalınızoğlu

kendi göğümde
Kednimce kanat çırpıyordu mutluluğum
Sıradan günler geçiriyor
Sıradan bir hayat yaşıyordum
Kendi gönlümde
Kendim tek kuştum
Mutluluğum bendim.
Kendimle olur,
Kendimle konuşurdum

Yine sıradan bir günde
Baktım gönlüm gidiyor,
Mutluluğumu çekip ardısıra.
Girdi bir yabancı gönüle
Aldı ordan da mutluluğu
Çıkardı salıverdi göğe

Mutluluklarımız karıştı birbirine
Sonra bir oldular büyüdüler
Birazı benim gönlüme
Birazı senin gönlüne
Çektiler sonra birbirlerini
Biz de birleştik seninle.
Yüreklerimiz birleşti karıştı birbirine.
Mutluyduk gerçekten ikimiz,
Mutluyduk birlikte.

Ben sımsıkı tuttum mutluluğumu
Yüreğimde sakladım iyice
Kaçmasın diye, kırdım kanatlarını
Ayrılmasın birdaha uçamasın diye
Yüreğimde kalsın hep diye.

Sen ey yar sen?
Neden kırmadın gönlüne konan
Mutluluğun kanatlarını
Uçmasına izin verdin?