İçimde kopan fırtınaları ne gören var ne duyan
Anlatamıyorum kimse üzülmesin diye
Yine üzülen ve ezilen ben olayım
Tohum ektim toprağa fide verdi
Aşkımı sevgimi benliğimi adadım
Kızgın güneşte gölge oldum
Yağan yağmurda şemsiye oldum
Can damarımı saydım
Hayatımı onun isteklerine onun geleceğine adadım
Mutlu olsun diye mutluluğu unuttum
Kimseyi fidanıma dokundurtmadım
Dalından yaprak kopsa benim canım çıkar
Ama bunu ona anlatamadım
Gören benim karşılıksız aşkıma şaşırdı
Ama ben sevmeye devam ettim
Gürleyesim geliyor
İçimdeki fırtınanın sesini duyun istiyorum
Yine susup duruyorum
Ezilen ben oluyorum
Mutluluk kızımın olsun.
Kayıt Tarihi : 25.7.2009 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
Mehmet Çobanoğlu
bu kadar içten sözleri, o güzeller güzeli anne yüreğini, şafkatini sevgisini sadakat ve bağlılığını çiçek edip demet demet kızınıza şiir olarak sunuşunuzu kutluyorum.
umarım kızınız bilinip baş tacı edilmesi gereken o güzel yüreği bu içtenliği ile yüreğinde bulur.
Rabbim yüreğinize göre versin. saygılar
TÜM YORUMLAR (9)