Mutluluk Kızılı Gözlerin...*

mutluluk kızılı gözlerin parlar
büyülenirdi yüreğim
sarhoş olurdum gözlerinde
kadehlere dokunmadan titrerdi ellerim
ruhumun dallarından dökülürdü düşlerim

sen ilkbahar olurdun
ben sonbahar
gülücükler açsın diye yanaklarında
tüm yağmurlarımı senin için dökerdim
bomboş kalırdı bulutlarım

sen yaz olurdun
ben zemheri kışlar
aman üşümesin diye ellerin
altın renkli güneşlerimi hep sana saklardım
alevler sarınca da dört bir yanını
masmavi denizlere çağırırdım seni
damlalar su serperdi alevler üstüne
sen bir deniz kızı olurdun damlalarda
ben bir kar tanesi kışlarda

mutluluk kızılı gözlerin parlar
büyülenirdi yüreğim
sarhoş olurdum gözlerinde
çok uzaklardan bakardım sana
yaklaşamazdım hiçbir zaman
belki acıtırdı ellerim, yaralardı sözlerim
dokunamazdım sana kır çiçeğim
çok uzaklardan sesleniyorum
mutlu ol meleğim...