Mutluluk Kimi Kimsesiz

Zaman, sen gideli bir hayli yaman
Hüzün çöküyor gecelere karanlığa eşlik eden,
sensizliğe sitem eden...
Yoksun; özlemin kapıda,
Buram buram tütüyor hasretin burnumda...
Günler geçiyor,
Sensiz bir gün daha avuçlarımdan kayıp gidiyor
Bu şehir sensizliğe hüzünleniyor,
seni özlüyor ve yollarını gözlüyor

Sokaklar boş, hayalin gölgelerde saklı
Ve bilsen yokluğun ne kadar ıstıraplı
Soluyor yapraklar, kış düşüyor mevsime
Üzülme sakın kor düşüyor bu gönlüme
Hayalini seviyorum şimdi,
Aşkını yaşıyorum bil ki ve seni özlüyorum inan ki...
Dökülmesin sakın gözünden damlalar
Geçecek bu günler, bizi bekler mutlu yarınlar...

Bir adım ötende değil tam kalbindeyim
Saramam seni ne yazık uzun bir menzildeyim
Üşüyen bir kuş gibi titriyor yüreğim
Kalbim ellerimde
Al bu gönlüm hep seninle
Neylerim sensiz...
Yoksun ya şimdi
Mutluluk kimi kimsesiz...