Mutluluk Hırsızlığı Şiiri - Hikmet Kavas

anladım ki yaşıyorum
terli parmaklar arasında
belki bir ofis odasında duvardayım
kirpiklerin fırça darbeleri gibi

belki iki çay yudumu arasında
uzun bir hayalim
çünkü anladım/ yaşıyorum
bir akdeniz kıyısında

belki birgün tenha bir barınakta
şaraba ekmek doğrayıp
içimizin tozunu alacağız
toz duman dizeler eşliğinde

anladım ki yaşıyorum
bu umut çok değil bana
tut ki gökyüzü anaçtır
kim ne diyebilir ki
azıcık mutluluk hırsızlığına