Mutluluk, bir gülücük kadar sade
İçimize doğan güneşin adı.
Kuşların özgürce uçtuğu bahçede,
Gönlümüzde açan sevgi çiçeğidir.
Mutluluk, içimizi aydınlatan bir ışık,
Karanlığa meydan okuyan bir umut.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiirde, mutluluğun sade ve saf bir duygu olduğu vurgulanmaktadır. Mutluluk, içimize doğan bir güneş gibi, içimizi aydınlatan bir ışık gibi betimlenir. Kuşların özgürce uçtuğu bir bahçede, gönlümüzde açan sevgi çiçeği olarak tasvir edilir. Bu, mutluluğun içimizde yeşeren ve büyüyen bir duygu olduğunu gösterir.
Şiirde, mutluluğun karanlığa meydan okuyan bir umut olduğu ifade edilir. Bir tebessümle dünyanın renklendiği ve sevgiyle dokunduğu her anın önemli olduğu vurgulanır. Mutluluk, içimizde dans eden bir melodi ve kalplerimizi sarıp sarmalayan bir şarkıdır. Aynı zamanda hayatın yükünü hafifleten bir kanattır ve bizi yükseklerde bekler.
Bu şiirde mutluluğun doğayla, sevgiyle ve umutla ilişkilendirildiği görülüyor. Mutluluğun içimizde doğan bir güç olduğu ve hayatımızı daha anlamlı kıldığı vurgulanıyor. Şair, mutluluğun değerini keşfetmeye ve onu yaşamın her anında paylaşmaya davet ediyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta