Anne-kız Beyoğlu’nda dolaşırlar. Sonra da sinemaya giderler. Eve döndüklerinde her ikisi de mutludur. Kocasından boşandıktan sonra gözünün gördüğü tek bir evladıdır. Okulundaki başarısı ve okuma hırsı annenin de gurur kaynağıdır. İşten yorgun döner eve genellikle ve kızıyla yeterince ilgilenemediği olur. Ama bu Pazar anne-kız hasret gidermişlerdir.
Gece herkes odasına çekildiğinde anne çantasında katlanmış bir kağıt bulur. Kağıdı açtığında gözleri dolar. Mutluluk gözyaşları akıtmaya başlar. Kağıtta şu not yazılıdır;
“Canım anneciğim… Beyoğlu da sinema da bahaneydi. Beni mutlu eden seninle birlikte olmaktı. Bu mutlu günü bana bağışladığın için çok teşekkür ederim. Allah’ıma şükürler olsun senin gibi bir annem olduğu için. Seni çok seviyorum.”
* * * *
Çocuklarımıza ne kadar zaman ayırabiliyoruz?
Belki yorgun oluyoruz ama haftada bir bile olsa onlarla çıkıp dolaşabiliyor muyuz?
İster vitrinlere bakalım, ister sinema, ister tiyatro…
Ama önemli olan onunla birlikte olmak…
Ne büyük mutluluktur yukarıdaki gibi bir notu çantasında bulabilmek.
Gözyaşları…. Gözyaşları…
Doyasıya aksın gözyaşları…
Ama her zaman mutluluktan…
(23.01.2008)
Kadir TozluKayıt Tarihi : 23.1.2008 01:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doyasıya aksın gözyaşları…
Ama her zaman mutluluktan…
amiiinn...diyor ve o güzel sevgi dolu yüreğinden öpüyorum güzel insan.....
Şayet izin verirseniz bu şiirde vurguladığınız temaya yaklaşan bir kaç dizeyle yanıt vermek isterim...
*Bizim sokak*
*Avaz avaz çocuk*
*Bizim sokak, bizim sokak*
*Kimi ip atlar, kimi seksek oynar*
*Adet böyledir bizde*
*Sokaklarda büyür çocuklar*
*Baba paslı iskele babası*
*Anne zehirli deniz anası*
Eğitimin başlangıcı kuşkusuz ailedir. Okul öncesi, aile içi eğitim, sosyalleşen insanın temelini oluşturuyor.
Bitimsiz sevgilerimle başarılar dilerim.
TÜM YORUMLAR (11)