Mutluluk geldiğinde darağacındaydım.
Sehpa hazırdı,ilmek hazırdı, cellat bile.
Geri dönüşü olmayan...
Kurtluşu olmayan...
Son sözümü sordular.
Mutluluk dedim.
Olmaz dediler.
Tekmeyi bir hışımla vurdum ki sehpaya.
Koptu bütün ipler.
Kayıt Tarihi : 17.3.2011 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!