Mutluluk Emeğimizin Tadıdır

MUTLULUK EMEĞİNİZİN TADIDIR

Yaşadığım yüzyılın birkaç mutlu insanından biriyim.
Hayat yarışına koşulların gereği milyarlarca insandan daha geride,
olumsuzluklarla dolu bir başlangıç yaptım.
Eğitimin davranış değişikliği olduğunu öğrendiğim günden beri
sonsuz bir devinmenin ve değişimin içinde buldum kendimi.
Öğrendiğim her bilgiye kullanım alanları aradım. Sir Arthur Conan Doyle’nin roman kahramanı Sherlock Holmes’e söylettiği ” Dr. Watson, beyninin odalarını kullanmayacağın eşyalarla doldurma! “ Sözünü hiç unutmadım. Nerede fazla kiloları olan birisini görsem, kullanmayacağı yağları depo etmiş, derim ve üzülürüm.
Hele metafizik konularına zaman ayıranlara acır, kendi hayalleriyle çürüyen insanlar olarak düşünürüm.
Kendine yer bulamayanlar bilgiler bilinçaltı denen çöp tenekesine boşalıp gittiler. Aynı kaderi paylaşan öncekilerin yanına gelince, kendilerinden sonra gelecekleri beklemeye başladılar. Her biri arıtılmış, yalın ve doğruları çok olan şeyler değildi. Hatta büyük bir kısmı yüzyılların biriktirdiği doğru olmayan davranışların ve tutkuların güdümündeydiler. Evrenin büyüyüp genişlemesi gibi benim kullanılmayıp içine atılan bilgi kazanım bana mısın demeden, kendisine gelen atıkları toplar durur. TOPLASIN BAKALIM.
Kendisinin ve başkalarının eğitimle değişebileceğine inanmayan insan, kendini mutlu edemez. Mutsuz insan eşini de mutlu edemez. Onda var olan güzellikleri de törpüleyerek kendine benzetir Elmanın bir yarısındaki kurt, zamanla diğer yarısına da geçerek her şeyi eşitler.
Mutlu olmak insan olmanın ilk adımıdır. En az dört pabucun uygun adımını, dört elin buluşmasını, iki yüreğin birbiri için çarpmasını ister.
Siz mutlu olmaya bakın. Yoksa birileri sizi kendince mutsuz edebilir.

MEHMET ZEKİ GEZİCİ