Mutluluk Dünde Kaldı Şiiri - Kemal Bölük ...

Çaresiz çırpınış battıkça battım
Kapılar kapandı açamıyorum
Hayat iplerimi kopartıp attım
Ne yapsam kaderden kaçamıyorum.

Umut çeşmesinin suyu kurudu
İçimde dağların karı eridi
Sevdiğim naçarmış benden ıradı
Elinden badeler içemiyorum.

Hasretler nefesi kesti kesecek
Şakıyan dillerim sustu susacak
Ölümün rüzgarı esti esecek
İyi ne? kötü ne? seçemiyorum.

Tarifsiz elemler benliği sardı
Elâlem neşeyle yârini sardı
Yürekte yaralar gönlüme yârdı
Ne yârdan ne serden geçemiyorum.

Gökyüzü masmavi yeryüzü renk renk
Dünyada yok imiş bu sevdaya denk
Yoruldum usandım bitsin artık cenk
Aşk ektim gönlüme biçemiyorum.

Sevgiyle insana açmıştım kolu
Kötüler yüzünden kaybettim yolu
Dört yanım parmaklık zindanla dolu
Özgürce düşlere uçamıyorum.

Kemalî içimde yara kanıyor
El gözler seni hep mesut sanıyor
Bilmezler yürekte ataş yanıyor
Dün gibi mutluluk saçamıyorum.

Kahramanmaraş.