mutluluk yazılamayacak kadar kirlenmiş bir gölgeden başkası değil,
varlığınla tam olduğumu anlayabilseydin eğer içindeki eksikliklere inat...
anlardın...
anlasaydın olmazdı belkiler dilimizde, sığınmazdık keşkelere, yada bu kadar öfke de duymazdık vaadedip tutulamayan sözlere... varlığının değerini anlayamamışken,
bi nebzze olsun serinletememişken içimde çıkardığın yangını, mutluluk diyorsun, peki öyle olsun...
hiçbir şair duyguya kör değildir, bende olmadım, kalemimi köreltmekten vazgeçmedikçe yersizlikler
ben hep mısralarda kalacağım...
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta