Mutluluk Dinamitleri

Bir tabanca ne kadar masum olabilir, bir kadın ne kadar derine hitap eder, bir bakış ruhu nasıl çökertir, bilmiyorum.

Ne zaman seni arasam, biliyorum ekranda gördüğün adımı duvara çarpar, benim burada umutlarımı kırardın. Oysa sesin biraz meyhaneydi senin, sesin biraz anason, sesin biraz gri, sesin biraz esrar, sesin biraz heyecandı, seni affetmedim...

İsmimizin yan yana gelmesi bir kazaydı ve ismimde ki harfler bu yüzden ağır yaralıdır. Bilmiyorum bakışların kaç kalibreydi, mor dudaklarınla kaç cenazeye katıldın hiçbir fikrim yok, isterim ki ben ilk olayım, isterim ki seni bana kısıtlama, isterim ki ben sende hayatımı kaybedeyim, ama seni affetmedim...

Senin ellerin gökyüzüne açılmış beyaz bir duaydı, gökyüzü ellerinde mavi bir denizatı. Seni sevmek için fazla gençtim, beni öpmek için dudakların ağır bir günahtı...

Ağırım kendime, doksan kilogramlık bir patlayıcıyım, üzülme.
Şimdi sen yoksun ya bir sigara yakacağım ve kendimi mutluluktan havaya uçuracağım...

Harun Tolga Peker