Mutluluk denilen şey Şiiri - Necdet Uçan

ne menem şeydir mutluluk
birileri dört çekerle gezerken
ayaklarına güvenmektir

kimileri pervasız
homili gırtlak götürürken
usulca yutkunmaktır

gezmektir coğrafyayı
bir baştan bir başa
zevk almaktır

nefret egemen duygu iken
yerine sevgiyi koyabilmek
gönlünü açabilmektir herkese

şiddet sıradanlaşıp
ölüm kol gezerken
yaşamı savunmaktır, inadına

barışık olmak
sadelik
içtenlik
duygularla çatışmamaktır

mutluluk, hayal kurmak
ayakta kalmak
umudu kucaklamaktır

mutluluk, çocuk olmak
doyasıya oynamak
sokakta koşmaktır

mutluluk bölmeden
ötekileştirmeden
elele, bütünleşmektir

mutluluk, duygulanmak
yeri geldiğinde ağlamak
sessizce hakkırmak
avazın çıktığınca bağırmaktır

mutluluk, huzur
barış, kardeşlik
özgürlüktür

düşünmek, irdelemek
sorgulamak
ağız dolusu
ve içten gülmektir
bir çocuğun gözündeki ışıltıyı
ve yüzündeki hüznü
yüreğinde duyumsamaktır

insanlığın yangınına su
suyuna oksijen olmak
ve adanmışlıktır

kurt gibi aç olup
hissettirmeden
tok gibi dolaşmaktır

başkasının demeyip
acıları paylaşmak
yaren, hissedar olmak
bölüşmektir mutluluk

kabus gibi çöken karanlıkta
gece yıldız ve ay
gündüz güneş olmaktır

annenin sevinci
çocuğun kahkahası
ve bunun güne yansımasıdır

haksızlıkta susmamak
isyan bayrağı açmak
yılmadan
savaşmaktır mutluluk

yarımı üleşmek
azı çoğaltmak
aç gözlü
ve doyumsuz olmamaktır

kar yağarken
ve için kan ağlarken
her şeye rağmen
dışının gülümseyebilmesidir

mutluluk, insan yaşamına
zulmün bam teline
zülfü yare dokunmak
sömürü çarkına çomak sokmaktır

hayattan keyif almak
dostluk
yoldaşlıktır
dünya var oldukça
insan olma ve insan kalma kavgası
bitmeyen sevdadır mutluluk

Aralık 2019