Mutluluk Dediğin Şiiri - Ahmet Mansuroğlu

Bilmem tatmadım ki,
Bir gün sevinçle yatmadım ki,
Günümü gün etmek için,
Helala haram katmadım ki

Bilmem bu dünya yaşamaya değer mi?
Hayvanı hayvan yapan sırtındaki semer mi?
Nice semer vurulacak insan gördüm,
İnsan desem değer mi?

Doğru olan doğruluktan döner mi?
O, kalpte ışıktır söner mi?
Başkasını aldatmak hüner mi?
Herkesi ağlatan kendi güler mi?

Doğruluk kapte ışıktır silinmez,
Kim cennetlik kim cehennemlik bilinmez.
Yoksulun haline gülünmez,
Herkese ebedi yolculuk, geri dönülmez.

Dünya'ya gelen herkes gidecek,
Bu dünyada kısmeti kadar yiyecek
Sonunda üç metre bez giyecek,
O zaman eyvah ben ne yaptım diyecek.

Mutluluk ne malda ne mülktedir,
O tertemiz yürektedir.
İnsanları seversen huzur bulursun,
Böylece iki cihanda mutlu olursun.

Antakya - Hatay 13.07.1988