Mutluluk bu Şiiri - Orhan Özçelik

Baktın ya gözlerime,
Yoluma çıktın bir akşam üstü.
Öncesi olmayan bir geleceğe götürdün,
Yaşanmış bir anı olmayan geleceğe.
Yoktun önceden yüreğimde,
Ellerimde,kaderimde.
Ama ya şimdi,
Bütün her zamanımın sahibisin,
Kalbimin sahibisin,sahibimsin.

Yorgun yüreğime inat,
Kötü kaderime rağmen sevdin.
Sevindirdin gönlümü,
Beni dünyada en mutlu sen ettin.

İçimde duygular senden yana,
Yürek atışlarım senin adına.

Doğan güneşin tadı şimdi doyumsuz,
Sabahlara başlamak,
Zor değil yalnız başına.
Akşamların gizemli sihiri,
Artık görünüyor,
Ürkütmüyor karanlık geceler.
Işıldıyor,
Işıl ışıl yanıyor yüreğim gökyüzünde.
Her yıldızdan,
Bir tane koydum yüreğime.

Sen sevdin güzelim benim,
Sen bana yeni bir dünya verdin.
Ömrümü bana geri verdin,
Mutlu olmayı bana sen öğrettin.

Mutlu olmanın adı işte bu,
Budur iki günlük dünya ve neşesi.

Her tarafımda bahar,
Binbir çeşit çiçek her yanım.
Gündüzler daha aydınlık,
Huzur dolu dört tarafım.
Geldin ve dünyam değişti,
Kaderim başka,
Gözlerim başka.
Ellerimde sıcaklığın,
Yakışın çok daha başka.
Bu mutluluk güzelim,
Sevmek,
Ve sevilmek denilen şey.
Ama seni sevmek,
Çok daha güzel şey.