göğü tutup iki ucundan
yıldızlarla mandallıyorum
çatısına dünyanın
bulut desenli bir nevresim
seriliyor evrene
gölgemi kendi üstüme kilitliyorum
anahtarını yutuyor fil kulakları
öğütüyorum zaman kapanında
guguk sesini
saniyeler ölümü şakıyor
zeytin gölgesi koparıp
seriyorum ışık dalına
remile dökülüyor
bir avuç din değiştirmiş yakamoz
anlıyorum
karanfil bir akordiyondur
açılıp yumulan an içinde
anlıyorum
anlıyorum
mutluluk bir kalıntıdır
Kayıt Tarihi : 11.3.2009 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygusallık yok gibi şiirde hani Aşka mı hüzne mi yada neye hitaben yazılmış anlayamadım.. Yüreğinize sağlık..
Gönül pınarınızdan kana kana içtim
Yazan yüreğiniz hiç susmasın saygılar kaleminize
TÜM YORUMLAR (8)