Mutluluk Bir Hayalmiş Şiiri - Alper Özek

Mutluluk Üstüne Kuruluydu Hayatım Hep Gülerdim
Etrafımda Sevilir Beğenilirdim
Güzeldi Gülmek Eğlenmek
Ama Yaşanmıyor Hep Gülerek
Arada Bir Hüzün herkeze Gerek
Yaşıyorum Şuanda Hüznümü
Onunla Geçiriyorum Ömrümü
Mutlu olmaya Çalışıyorum
Yazamıyorum İçimden Geçen Mutluluğu Göremıyorum
Nedir Beni Buna Sürükleyen Kendime Soruyorum
Cevabı Belli Ama Veremiyorum
O Diyorum herzaman O
Bakıyorum Görüyorum Ama Kaybedıyorum
Hayal Kuruyorum Rüyalarda Yaşıyorum
Ama Yıne Kaybedıyorum
Bu Durumu yaşarken Mutlu Olabılırmı ınsan Acaba?
Ben Yapamıyorum Deniyorum Gülemiyorum
İstiyorum Dokunamıyorum Ulaşamıyorum
Korkuyorum Sanırım Deliriyorum
Kafam Karışıyor Anlıyamıyorum
Ben Daha Önce Yaşamadım Bunu Biliyorum
Onunla Yaşadığım Hiç Birşey İçin Pişman Olmuyorum
Onu Unutamıyorum Mutluluğumu Yaşıyorum
Gecelerı yatarken Onunla
Sabah Uyandıgımda Onunla Oluyorum
Yanımda Olmasada Icımde Oldugunu
Karsımda Olmasada Kalbımde Oldugunu bılıyorum
Mutlu Olmaya Calısıyorum Ama Yapamıyorum
Benim Sonum Hüzünlü Oldu
Kimsenin Olmasın Diliyorum
Acı çekiyorum Hissediyorum
Acıtmıyor Ama Yüreğim Sızlıyor
Bunun Acısı beni Kahrediyor
Yavaş Yavaş Eritiyor
Eski Halimden Eser Yok Olamaz
O Tarihteydi Sonu Buydu
Artık Yaşamıyor Sadece Biliniyor
Biliyorum Oda Artık unutuluyor
Eskiden kalma Hatıralar Sonmu Buluyor
Yoksa Benim mi Sonum Yaklaşıyor