Karşıma çıkan her kimse, neden bu kadar bencil ?
Bazen soruyorum kendime, bende bencilmiyim ?
Sonra; düşünüyorum, düşünüyorum ve diyorum ki
Bencil olsam, neden kırılan en çok ben oluyorum ?
Sonra yine düşünüyorum,
Mutluluk bencilliktir belki,
Mutlu olmayı istiyorum.
Bencil olmam gerekiyor bu yüzden herhalde,
Aklıma bir şey takılıyor ama yine,
Bencil olupta kendi kırıldığım gibi,
Kimsenin kırılmasını istemiyorum.
Ve yine bekliyorum...
Belki bencil olmayan birisi çıkıcar karşıma diyorum.
Kayıt Tarihi : 6.1.2019 04:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!