Mutluluk Aşısı Şiiri - Eren S

Sana!

Hani bazen mutsuz olduğunda
gökyüzüne bakarsin ya,
akşam yıldızlara ve aya
gündüz güneşeminik bir ışık almak,
nefes aldığını hissetmek için
beklersin,
camın önünde,
yatağın ucunda,
evin bir köşesinde,
bezmiş bir yolcu gibi, asker gibi
herşey gibi
ve birgün
başının en tepesinden
yüreğinin en derin yerine kadar ufak bir ses gelir
bütün vücudunu saran hafif bir rüzgar
bir gölge
hiç kaybolmamasını istediğin,
eğilir ve kulağına fısıldar
'ben burdayım'diye
o an,
cümleleri bırak tek kelime söyleyemezsin
sadece yaşarsın...
Zaten yaşamak herşey değil midir?
Nefes aldığını bütün hücrelerinde hissetmek, gökkuşağının bütün renklerini ayrı ayrı görebilmek,
yağmur yağdığında yağmurla ağlamak,
ağaçlar yeşerip çiçeklendiğinde onlarla beraber yeşermek,
bütün duygularla hep aynı mekanda varolmak,
gülebilmek canım;
gözlerinden yaşlar gelinceye kadar gülebilmek
işte bunları içimde hissettiren sen
kahraman sen!
Sen...
Herşey olabilmek
bir insan için,
ve sen benim için herşeysin
ölünceye kadar...