Hayat yanlışlarla doludur,
Farkına varıp düzeltenler, mutludur.
Yanlışları hep sen yaparsan eğer,
Kelepçesini çoktan vurmuştur hüzünler.
Dikkat et olmayasın çekirge,
Bir zıplar bir zıplarsın ama düşersin ele...
Ne kendini ne başkasını küçük görme,
Ama büyüklenip, havalara da girme.
Sevgilerin, sevenlerin yok olur,
Sana bir fırsat daha sunanlar, kaybolur...
Kendine gel bre gafil, gezme şaşkın...
Düşersin kendi oyununa bir gün, anlarsın,
Verdiğin acılar içinde, sen de yanarsın.
Sanma ki hesap seni bulmaz!
Hesabın en acısını, unutulduğun gün yaşarsın...
Mutluluk hakkım diyorsun,
Mutlu olacak kadar doğru musun?
Dostunu bırakıp, hayale kapılırsın,
Seni gerçekten sevene bakmazsın.
Devam et böyle sen, daha çok şaşarsın,
Gözlerinden bolca yaş akıtırsın.
Yalanlara, oyunlara maddiyat uğruna sarılma,
Mutluluk ne pahada, ne şatafatta,
Elif gibi doğru ol bu hayatta,
Gönlünü aç yaradanına, gerçek hakikate...
Yaşam zevke dönecek, göreceksin bir anda.
Kayıt Tarihi : 18.5.2016 01:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!