Mutluluk Arar Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Dün gördüm.
Mutluluk, mutluluk diye koşuyordun
Mutluluk aramaktan yoruldum diyordun
Ne tez unuttun yine yola koyuldun
Mutluluğu sen kolay bulunur mu sandın
Kalbine bunca sene yalan sevgiyle yordun
Gerçek sevgiyi bulana kadar çok yoruldun
Teptiğin her kapıdan kovuldun
Gerçek sevgiyi bulsan dört elle sarılırdın
Kıymetini bilmez yine kovulurdun
Bu senin kaderin, sevmek sevilmek senin neyin
Hüzün dolu kalbin elinde her gün,
Gözlerini sahte gülücükler bağlar
Yorgun ve şaşkın kalbin
Mutluluk vermiş de mi hala mutluluk arar