Mutluluk ağladı sevgimize…
Ellerime dokunuyor karanlıkta ki, gölgen…
Sarılıyor yokluğun, kayboluyorsun tenimden,
Neredesin? Gözlerime düş, göstersene yüzünü,
Bakışlarım allak bullak, kayboluyorum sanki…
Çok uzaklarda, görünmez tepelerin ardında,
Bensizliğin çığlıklarını, atıyor yüreğin biliyorum.
Kaç gece bulutlar ağladı seni, tenimde ıslandım,
Titredi yokluğun yorganların altında, üşüdüm…
Haydi, susma artık beni düşünme, kendin için konuş,
Sevgin esir olmasın, kır zindanlarının kilidini,
Açması beklenen bir gülsün, yüreğimin bahçesinde,
Ektim seni en derin sevgime, duygularımla besledim…
Yapamazsın sevgim olmadan, yapamam bende sensiz,
Biz doğduk bu aşkın sahilinde, dalgalar şahit kum şahit,
Martılar bizi şarkı yaptı gökyüzüne yazdı, kanatlarında…
Mutluluk ağladı sevgimize, hayat zamanı sakladı…
Oktay ÇEKAL
01.01.2014-19.42
Kayıt Tarihi : 16.1.2014 21:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!