Mutluluk Şiiri - Furkan Kılınç

Sen sevdiğimsin ve bu hiç bitmeyecek
Kokun üzerimden ölsem gitmeyecek
Bir gülüş attın utangaç gözlerinle
Dünyalar benim oldu seviyorum dediğinde

Seviyorum ölesiye gözümü bile kırpmadan
Düşünüyorum delisiye nasıl oluverdi
Tek sözünle mutluluk beni nasıl yendi
Bunu sen başardın şefkatinle yarim

Hayat dediğin şey yaşam ölüm arası
Senden önceki zamanım umutsuzluk hatırası
Ve sen çıkageldin gitmek bilmeyecek
Aşk denilen şeyi bana öğretecek

Olmaz deseler de ben hep seni bulurum
Gözlerini anca mutlulukla doldururum
İyiki varsın sevdiğim
Seni çok seviyorum