Mutluluk; her seferinde inip bindiğinizbir ‘iskelenin’ değil, «Sevdiklerinizle»
hayata yelken açtığınız «YOLCULUĞUN» adıdır!
Bilirim sevmezler benim memleketimde güleni, bir çırpıda hücreye kapatırlar “insanın” tebessümlerini…
İnşaat bu denli uzundu
Altyapı ruhsatı uğraştırdı
Kaçak yapı ne de olsa
Gün oldu elektrikler kesildi
Sel bastı akşam yemeğimizi
Bazen kurtaramadık bile kendimizi...
Hep bir kıyıya saklandı soğuk
Bir de peşinden dayanılmaz yoksulluk
Ummazdın
Sözde hedefti Mutluluk
Ücretini sen ödedin
Başkalarınca planlandın
Otobüs kaçtı
Sen boş duraklarda
Öylece bakakaldın...
Biz insanları muazzam kılan;
Unutanları unutmamaktır, nefeslenen güzel anlar hatırına…
Unutma riyakar!
Sevgi yoksulu yüreklerde değil, tertemiz hayalleriyle hayatı yudumlayan dürüst gönüllerde büyür; mutluluklar...
Kayıt Tarihi : 12.3.2005 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insan her an
herşeyin değişeceğini bilmeli
en çaresiz anında
yüreğinde
bir umut yeşertmeli
bir otobüs kaçmışsa diğeri gelir
hem
insan hep gülseydi
mutluluğun değeri nasıl bilinir...
saygı ve muhabbet ile!...
TÜM YORUMLAR (2)