Bir paslı çiviydi
yüreğimde mutsuzluk.
Çekip çıkardım
attım derinlere.
Güneş daha bir sıcak
daha parlak doğuyor günüme
gökyüzü
her an mavi.
Bahçemde karanfiller
katmer, katmer
çeşit çeşit.
Yaşadığım her mevsim
taze bahardır şimdi.
İşte budur mutluluk
akar benliğime
bir su gibi,
oluk oluk...
İstanbul, Kasım 2005
Sadun AksütKayıt Tarihi : 15.5.2016 15:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sadun Aksüt](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/15/mutluluk-798.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!