mutluluk dediğin
beklemek belki de hiç gelmeyecek olanı
gülümseyen anısı yaşanmamışın-
öznesi sen olduğun bir yanılsama akan zamanda
kendini kandırırsın inadına
atacak taş ararken kendi çölünde
yarattığın şeytanına
bir çocuk getirirsin dünyaya
üç kuruşluk bir zevkin hatırına
kime çekmiş ki bu dersin sonra-
taparsın beş santimlik uterustan çıkan tiranına
denizler yağmur olur
karlar dere
mahkûm olursun kalmayacak kanı yerdelere
halâ utanmazsın mutluluk düşü kurmaya
asla bilemeyeceğin kendinin vurdumduymazlığına
dişin ağrımayagörsün
karnın sakın ola acıkmasın
susuz kalmayasın hiç
vaat edilmiş sanki mutluluğun
ne de olsa sen ölünce kopar çünkü kızılca kıyamet
27 Aralık 2014
(*) Tsunaminin 10. Yılı anısına
Kayıt Tarihi : 3.12.2015 01:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!