Mutluluk dedikleri bir canlıymış,
Sende onun kokusunu aldım yâr,
Derili, kemikli, etli, kanlıymış,
Sende onun dokusunu buldum yâr.
Neler geldi neler geçti başımdan,
Kesmedim umudu kesmem düşümden,
Koşar adım bir gölgenin peşinden,
Tırmanarak yokuşunu geldim yar.
Seninleyken durdurup da zamanı,
Dolu dolu yaşıyoruz her ânı,
Bu bendeki mutsuzluğa dermanı,
Bir saniye bakışını bildim yâr.
Kayıt Tarihi : 19.6.2014 19:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Beringen 19/06/2014
![Ufuk Demirsoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/19/mutluluk-709.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!