Mutsuzluğu yaşamadan,
Mutluluğu öğrenenler vardı.
Tebessümüne prangalar vurulmuş
Susarak isyan ederek,
Öfke ve kinlerini hapsettikleri yürekleri,
Uçak gemisini batıracak
Kapasitedeki mayından farksızdı.
Ve sürekli mutlu olmaktan
Mutsuz olmuşlardı.
Bazıları için ise,
Avuçlarını semaya açıp,
Düşlerinin gerçekleşmesini
Umutla beklemek bile
Adeta mutluluğa dönüşüyordu.
Kayıt Tarihi : 11.3.2014 13:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!