Mutluluk Şiiri - Şeyma Ergin

Onu ilk gördüğümde nazlı bir gelindi
Perdenin arkasından bakar sevindirirdi
Biçare garip gönlüme gelir miydi?
Uzaktan bakıp dururdu, mutluluk.

İlk,yüzünü göstermişti
Apansız bir sevdaya kul etmişti
Ateşe tapan pervane gibi
Küllerimi rüzgarın da savurdu, mutluluk.

Dediler, sana yar olmaz o
Alemi kendine kul eder o
Umursamazdır, vefa ne bilmez o
Canımı parçalayıp yol etti, mutluluk.