mutluluk,
herkesi peşinden koşturan,
varlığı ve yokluğu korkular yaratan..
hacmi özgül ağırlığı olmayan
dokunulamayan soyutluk tanrıçası...
mutluluk;
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Zamanımızda kimileri şiirin öldüğünü söyleseler de şiirin beslendiği ana damarımız var olduğu sürece şiir ölmeyecek… Gücüyle, yalıtkanlığıyla, kültürel hamallığıyla şiir hep var olacak…
Yeter ki Leyla-Mevlâ eksenindeki ‘aşk’ ölmesin!
tebrikler can şairem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta