“Mutluluk ne? ” diye sorarsa biri,
Derim; “Selâmı! ” geliyor ya geri,
Bundan büyük mutluluk mu olur?
Biliyorum “yaşıyor, hayâtta, diri.”
Bayram - seyran yazıp da tebriklemek,
Arada bir şunu - bunu eklemek,
Ve özlemek duyarca o ses’ini,
Cevabını, “az da olsa” beklemek.
“Harfler – imler” dedim ya o ses’ini,
Yazdıkları, varsa ne’yi... ne’sini,
Duyurur, gösterir bana ki sağ O!
Mutluluktur duysam bile es’ini!
Mutluluk sağ bilmektir, “iyi ve sağ”,
Kesilmesin yârâb iletişim ağ,
Yalnız selâm... ve de birkaç kelâm,
Çün püskürür de durur şu yanardağ.
Yazsın – çizsin... haberleşme bitmesin,
Yeniden küsüp de çekip gitmesin,
Sevene ki sevilence davransın,
Bir boş karanlığa beni itmesin!
21.07.2010/13.50
Atakan KartaltepeKayıt Tarihi : 11.8.2010 00:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!