Mutluluk Şiiri - Hacer Bilgetecan

Mutluluk,
Kuşun kanadında demiş bir şair.
Oysaki özgürlük demeliydi.
Boşunamı beyaz güvercinin,
Özgürlüğü temsil etmesi?
Boşunamı bülbülün altın kafesteki feryadı?
Mutluluk ve özgürlük.
Yaşamdaki güzel olan herşey.
Bir kuşun kanadı bunları kaldırabilirmi?
Gel bunları paylaştıralım doğaya.
Özgürlüğün birazını,
Bir dağın zirvesine verelim.
Tırmanması zor ama yukarı çıktığında,
Bu uğraşlara değer olması.
Birazınıda büyük bir nehire verelim.
Bu nehirki ilk başta küçük bir dere iken,
Birleşip çoğalması,coşku içinde yol alması.
Bazen hırçın köpük köpük,
Bir şelaleden akıp sonra tüm bunları,
Hiç yaşamamış gibi durulması.
Birazınıda evrene verelim.
içindeki tüm gezegenlere,yıldızlara,
Enküçük gök taşına bile.
Heryerde özgürlük olsun.
Ve tabii mutluluğuda dağıtalım.
Onu ilk çiçeklere verelim.
Rengarenk salkım salkım.
Çünki onlar tüm mutlu anlarımızda,
Bizimle beraberler.
Bazen bir saksıda,bazen süslü bir vazoda.
Bazen bahçede,bazen kırlarda.
Ama onlar hep orada.
Birazınıda ay ışığına ve dalgalara verlim.
Dalgaların bütün gün ay ışığını bekledikten sonra,
Onu bulduğu zamanki sevinci,kabullenmesi,
Bu ışığı içine alması ve,
Yakamozların uyanıp ışıldaması.
Birazınıda tüm canlılara verelim.
Renk renk kanatlarıyla uçan kelebeklere.
İnce narin bacaklarıyla koşan,
Güzel gözlü ceylanlara.
Her nekadar kötülük edip havva ile ademi,
Cennetten kovduran sürüngenlere.
Ve hepsinden önemlisi!
Bunları koruması için,
Tüm insanlığa verelim.