Eğer isterse,
Kanadı kırık bir kuş,
Mutlu olamaz mı?
Bulutlarla değil ama, çiçeklerle meşk edebildiği için.
İsteyip de mutlu olamaz mı,
Bir balık,
Her gün sürüler halinde dolaşıp avare gezinmek yerine,
Belki de aç bir insanın karnını doyuracağı için,
Ucuz bir oltanın, paslı kancasına takıldığında.
Peki ya mutlu olamaz mı,
Bir papatya,
Önce kendinin yaşamdan,
Sonra yapraklarının kendinden koparılmasına üzüldüğü halde,
İki sevgilinin arasında büyük ve sonsuz bir aşka vesile olacağı için.
Ya evren,
O sonsuz, uçsuz, bucaksız evren,
O mutlu değil midir?
En azından bir gezegeninde,
Tüm canlılar, hep bir arada ve mutlu yaşadığı için...
Kayıt Tarihi : 6.7.2011 00:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve insan, Gerçekten gerçek mutluluğu yaşayamaz mı insan, Sevdiği bir yerde, sevdiğiyle birlikte yada daldığında hayallere, Bir saniye için bile olsa mutlu olsa, Ve bir daha mutlu olmak için hep o bir saniyeyi yaşasa, olmaz mı? Tabi ki olur, Ama mutluluk zordur, bir dinozordur, Yanında ne kadar çok kişi olursa, avlaman o kadar kolay olur...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!