Mutluluk Şiiri - Kerem Çerdik

O,yaşamımın kalan kısmı kadar
Öyle büyük ki içimde
Şimdi bu büyüklüğü gömeceğim bir derinlik
Ya da götürebileceğim bir uzaklık olmadan
Ve bununla baş başa kalma ağrısı
Üşüyerek, bekleyerek ve hatırlayarak...
Bu bir ömrün,
Bir ömre adanmış hikâyesidir
İsteyerek ya da istemeyerek
Gereksiz bir bekleyiş bu
Sadece düşleyerek.
Şimdi kalan geriye,
Büyük bahçelerin dinginliği mi?
Ya da bisiklet tamircisinin garip gülümsemesi mi?
Yapışkan bir sessizliğin içinde
Aniden gelen ölüm gibi
Ayrımsadım gözlerini, sözlerinden...
Bir an her şeyin güzel olduğunu
Yaşamdan koparılmış her bir düşün
Gerçeğe dönüştüğünü hayal et
İnanmak istercesine hayal et.
.....
Hayatıma sığdıracağım onca görüntü
Dokunacağım birçok an varken
Seninle,
Perdeleri yarıya kadar açık
Çarşafında kirli hatıralar olan
Saçlarımdan tenime kadar değen
Değdikçe büyüyen dokunuşunda kalmak...
Bunun adı olsa olsa, mutluluk olurdu
Hüznü arayan benliğimize inat...