Mutluluk Şiiri - Güvenç Gürses

Gülüp eğlenirim ben buralarda
Sen neler yaparsın Ankara’larda
Desem de yalandır inan ki bana,
Söyleme desen de bu ev dar bana.

Aşkımı duyurmak istesem sana
İnan ki bulunmaz kelime buna
Çatlayan toprağın susuzluğuyla
Özlüyorum seni bil ki çok daha.

Sensiz bu ev bana ıssız geliyor
Yemek de boğaza düğümleniyor.
Akşamları insan garipleşiyor
Sen yoksun ya gönlüm hüzünleşiyor.

Seninle yattığım kuştüyü yatak
Sensiz çivi olup bana batıyor.
Sen varken sıcacık olan bu yuva
Sen yokken oluyor susuz bir kova.

Güvencim çabucak gelir isen sen
Kıl çadırda mesut olur isen sen
Hayırlısı ile düzelince ten
Mutluluk nasıldır sorarsın bana.