Mutluluk Şiiri - Ahmet Yüksel Konya

Çile, acı ve ızdıraplar
Umutlar, hayaller ve tutkular
Bir gayenin aranışı bütün bunlar
Amaçların üstünde bir amacı tasarlar

Aşama aşama amaçlar saklılar
Trenler sonlardan önce duraklar alırlar
Yollarında ölümler gömülü uzaklar
Her bir durakta örülü yasaklar

Çile doludur netameli tuzaklar
Son durağın izlerinde savrulan dumanlar
Ulaşmayı düşler amaca yol alanlar
Hayaller besler kavuşmaya can atanlar

Canlarını satarlar, cananlara bakarlar
Aşkın esaretinde sırlara karışırlar
Sonların soğuk tufanında sultanlaşırlar
Benliklerinde gezer gönülden diyarlar
Bedenlerini göklerin askılarına asarlar

Zümrütlerin göz alıcı ihtişamına bakarlar
Arzularını yüreklerinin bağırlarına basarlar
Gayeye gidişte türlü engellerle karşılaşırlar

Hüzünler, kederler ve hayallerde kırılmalar
Renklerde kararmalar ve umutlardan sıyrılmalar
Kalpleri hissizliğin zincirleriyle bağlarlar
Önlerine çıkar, uçurumlar ve sarp dağlar

Masumane gözlerle etrafa bakarlar
Serabın pınarlarında hayallere karışırlar
Sırlar diyarında bir sır ararlar

Ahengin inleyen melodisine kapılırlar
Ritmin baş döndüren koridorunda şair olurlar
Değerlerin coşkunluk deryasına dalarlar

Anlamsızlığın galerisini kavramlara boğarlar
Anlamın bitmeyen senfonisini çalarlar
Estetiğin asaletiyle onura koşarlar
Kuşlara özgürlüğün nağmesini fısıldarlar

Hüzünler olmadan mutluluk
Ne tadı var
Sürüp giden bir mutluluk
Anlamı kaçar
Tutkuyla beklenen mutluluk
Hayat katar

Mutluluk için hayatı;
Olduğu gibi görmek
Hayallerden ağırlıklar yüklenmeden
Gerçeğin bağlarıyla örmek

Çılgın tutkularda sürüklenmeden
Yalın bakışlarda sönmek
Düşlerin harikalığıyla büyüklenmeden
Düzlüklerin doğrularında dönmek

Nefsin alevlerinde körüklenmeden
Toprağın sadeliğine gömmek gerek