Mutluluk der dururuz,
Acaba nedir aslı?
Nerde nasıl buluruz,
Oda mı iltimaslı.
Satılmaz ki parayla,
Paran kadar alasın.
Anlaşılan sırayla,
Biraz bizede kalsın.
Kimi evinde bulur,
Kimi aşkta, parada.
Nice düşler kurulur,
Dostlarla bir arada.
Çok mutluyum denilir,
Severek sevilirken.
Çoğu gözler silinir,
Ayrılıp gidilirken.
Mutluluk parça parça,
Tılsımı kendimizde.
Dikkat et, iyi harca;
Fazla yok elimizde.
Tatlı dil güler yüzde,
Dostça söylenen sözde.
Biraz gayret edersek,
Mutlu oluruz bizde.
01 Ekim 1978
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 4.12.2009 21:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/04/mutluluk-463.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!